“Go öyle bir oyundur ki, eğer sıradan hamleler yapıp durabiliyorsanız, ustalaşmışsınız demektir”. Toshiro Kageyama, “GO’nun Temelleri Üzerine Dersler”
Bu, sadece profesyonel bir Go oyuncusunun değil, bilge bir kişinin hayata dair birçok ipucu veren bir cümlesi.
Sadelik sanatta, felsefede, temel bilimlerde ve aslına bakarsak hayatın her alanında amaçlanan, amaçlanması gereken bir şey. Bir şeyin doğruluğuna, onun sadeliğini kanıt gösterebilecek bir aklın evrimleştiği bir evrende yaşıyoruz. Go da basitliği, karmaşası, zarafeti, akıl almazlığı, sezgiselliği, estetiği ile hayatı özetlemeye en çok yaklaşan ve kişinin kendisini ve rakibini tanıyabildiği bir alan olarak, “hayatın kendisi” sıfatını en fazla hak eden ve yine bu yüzden sadeliğin yakalanmasının elzem olduğu bir oyun.
Sadelik ile aramızda duran nedir? İlk elden aklımıza gelenler; hırslarımız, beklentilerimiz, açgözlülüklerimiz, kendimizi bilmememiz, insan olmanın sanki bir laneti gibi duran “kendimizi hep bir ‘şey’ sanmamız” ve her şeyden önemlisi ve bence bu saydıklarımızın hepsinin altında yatan unsur olarak korkularımız. Ölümlü olduğumuz gerçeğini unutmak için kendimizi hep bir şeylere eklemlememiz ve özün/sadeliğin etrafında dönüp durarak onu hep teğet geçmemiz, hep o en temel korkumuzdan. Kageyama, insanoğlunun bu korkusunu ve bu korkusunun onun aklını nasıl kör ettiğine kitabının “Ölüm ve Yaşam” bahsinde değiniyor ve yine de diyor ki: “Dünya üzerindeki herkes bu korkuyu paylaşıyor ve öyle sıradan ki, zihnimden atmışım”.
Sadeliğe giden yolu “temeller”e olan bağlılıkla açıklayan Kageyama, bu kitabında temelleri aşağıdaki bölümlerde inceliyor ve hepsini deyim yerindeyse kafamıza vura vura, dobra dobra, açık açık, samimi ve tatlı-sert bir dille anlatıyor. Sadece Go’dan değil, birçok farklı alandan örnekler vererek, sadeliği eşyanın tabiatı ile kurulan birebir bir ilişki gibi tanımlıyor. Bir şeyin çok yapılması, yapan ile yapılan arasındaki en uyumlu olasılığı açığa çıkardığına dair kanıtımız çok, ki teknik dediğimiz şey buradan türüyor ve bunu yakalamış özel insanların davranışları, geri kalanımıza örnek oluyor. Tıpkı bir neyzenin vibrato yapışı, bir kemancının arşesini yayın üzerinden çekişi, Stephen Hendry’nin duruş-tutuş-vuruş tekniği ve bir minibüsçünün vites değiştirişi gibi. Go’nun sadeliği de kendini, “temeller”i üzerinde yükselen şeffaf bir yapıyla gösteriyor. Hem basit, hem de işin içine insanın girmesi dolayısıyla kırılgan. İnsan olarak “hödük”lüğümüzden kurtuldukça vakıf olabileceğimiz; “temeller”e olan bağlılığımızın, bir şeyde ustalaşmanın naif adanmışlığını da işaret ettiğinin farkındalığıyla ilerleyebileceğimiz somut bir arena Go.
Bölüm 1: Merdivenler ve Ağlar
Bölüm 2: Kesme ve Bağlanma
Bölüm 3: Yürüyen Taşlar
Bölüm 4: Öne Geçme Mücadelesi
Bölüm 5: Alan ve Etki Alanları
Ara Faslı: NHK-TV Dersleri
Bölüm 6: Ölüm ve Yaşam
Bölüm 7: Joseki Nasıl Çalışılmalı?
Bölüm 8: İyi Şekil, Kötü Şekil
Bölüm 9: Uygun ve Uygun Olmayan Hamleler
Bölüm 10: Tesuji: Geri-Alma (Snap-Back), Nefes Yetmezliği, Sarmal Merdiven, Taşı Gediğine Koyma, Dokunma, Taşların Altına Oynama (Under the Stones)
Bölüm 11: Oyun-sonu Göstergeleri
Ek: Oyun Yorumu: Meijin’i Yenmek
Kageyama’nın olaylara yaklaşımı, kullandığı dil, temeller üzerindeki hassasiyetini ifade etme biçimi ile bir “oyun kitabı”ndan öteye taşıdığı bu kitap, zaman zaman edebi ve felsefi bir metne yaklaşıyor.
Yedi yıllık amatör ve yirmi iki yıllık profesyonel Go tecrübesinin özünü damıttığı bu kitapta sadece çalışılacak şeyler değil, nasıl çalışılması gerektiği gibi daha temel tavsiyeler de bulunuyor. Ölüm- yaşam ve tesujilerle ilgili ilginç örnekler, profesyonel ve amatör oyun yorumları, fazlasıyla yaptığı özeleştirilerle bizi bize anlatan bir kitap “Go’nun Temelleri Üzerine Dersler”. Zevkle okumanız dileğiyle.
Özgür Ocak
Kitabın Künyesi
- Yazar : Toshiro Kageyama
- Yayıncı : Kisedo Publishing
- Sayfa Sayısı : 268
- ISBN-10 : 4906574289
- ISBN-13 : 978-4906574285
- Dili : İngilizce